Gebét

n -(e)s, -e малі́тва, па́церы, мо́длы

◊ j-n ins ~ néhmen* — прабра́ць каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

малітва; пацеры (мн.); модлы (абл. мн.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Па́цер, па́церы, па́ціры ’малітва наогул і асабліва «Ойча наш» (Нас., ТСБМ, Яруш., Кліх, Мядзв., Др.-Падб.; мін., гродз., Шн. 2; Сл. ПЗБ), ’ружанец, пацеркі, з якімі моляцца’ (Сцяшк.), ст.-бел. пацеръ, патеръ ’тс’ (1516 г.) запазычаны са ст.-польск. pacierz, pacierze ’тс’, якое прыйшло (у X ст.) са ст.-чэш. páteř, дзе азначала лац. малітву, што пачынаецца словамі pater noster ’Ойча наш’. Пазней, калі малітваў чыталі некалькі, іх адлічвалі на ружанцы — пацерках (шарыках з ружовага дрэва, нанізаных на нітку). Таму пазней pater noster стала азначаць ’адна пацерка’, а выраз скараціўся да pater. Адсюль паходзіць і па́церка (гл.) (Насовіч, 395; Брукнер, 390; Махэк₂, 437; Шцібер, RÉS, 1961, 39, 8; Булыка, Лекс. запазыч., 180).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pacierz

м. малітва, пацеры;

mówić pacierz — чытаць малітву;

umieć (znać) jak pacierz — ведаць на памяць;

jak amen w ~u — без усялякага сумнення

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

patter

I [ˈpætər]

1.

v.

1) ша́стаць, шуршэ́ць; бараба́ніць, шамаце́ць, біць; шо́ргаць

The rain patters on a windowpane — Дождж б’е па шы́бах

2) тупаце́ць, ту́паць

Bare feet pattered along the hard floor — Бо́сыя но́гі тупаце́лі па цьвёрдай падло́зе

2.

n.

тупаце́ньне n. (ног), шуршэ́ньне, шамаце́ньне n. (дажджу́)

II [ˈpætər]

1.

n.

1) балбатня́ f.

2) гаво́рка f., жарго́н -у m. (напр. зладзе́йскі)

3) ско́рагаво́рка f.

2.

v.

ху́тка, бязду́мна гавары́ць, лапата́ць

Patter a prayer — бязду́мна гавары́ць па́церы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

odmawiać

odmawia|ć

незак.

1. (komu czego) адмаўляць;

nie ~ć pomocy — не адмаўляць у дапамозе;

~ć zgody — не пагадзіцца;

~ć komu rozumu — адмаўляць каму ў розуме; не прызнаваць у кім розуму;

nogi ~ją mi posłuszeństwa — у мяне ногі не слухаюцца;

~ć sobie czego — адмаўляць сабе ў чым;

2. гаварыць; прамаўляць;

~ć pacierze (modlitwę) — гаварыць (чытаць) пацеры (малітву)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)