благоуха́нный паху́чы, духмя́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паху́чий паху́чы, па́хкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мі́ра

‘пахучы алей’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мі́ра
Р. мі́ра
Д. мі́ру
В. мі́ра
Т. мі́рам
М. мі́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

па́хкі, -ая, -ае (разм.).

Які мае моцны пах, пахучы.

П. хлеб.

Пахкае сена.

|| наз. па́хкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арома́тный духмя́ны, паху́чы, во́дарны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мі́ра¹, -а, н.

Пахучы алей, які ўжыв. ў хрысціянскіх царкоўных абрадах.

◊

Адным мірам мазаны (разм., неадабр.) — пра людзей з аднолькавымі недахопамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гаро́шак, -шку, м.

1. гл. гарох.

2. Назва некаторых травяністых раслін сямейства бабовых.

Мышыны г.

Пахучы г.

3. Круглыя кружочкі на тканіне.

Касынка ў г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пу́дра, -ы, ж.

Дробны, мяккі і пахучы парашок для касметычных мэт.

П. для твару.

○

Цукровая пудра — цукар у выглядзе дробнага парашку, які ўжыв. ў кулінарыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

fragrant [ˈfreɪgrənt] adj. духмя́ны, паху́чы, во́дарны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

odorous [ˈəʊdərəs] adj. lit. паху́чы; духмя́ны, во́дарны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)