попря́тать сов., разг. пахава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

погрести́​I сов. (похоронить) пахава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

потаи́ть сов., разг. патаі́ць; пахава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

похорони́ть сов., прям., перен. пахава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пахава́ны I попря́танный, спря́танный; укры́тый; см. пахава́ць I

пахава́ны II

1. похоро́ненный, погребённый, захоро́ненный;

2. перен. похоро́ненный; см. пахава́ць II 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перахапа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Пахаваць усё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапахава́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Выкапаўшы са старой магілы, пахаваць на новым месцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбагаце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Разбагацець, стаць багатым. [Ян:] — Узбагацела, гадаўка, бацьку пахаваць не прыехала. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папахава́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.

Разм. Хаваць доўга, неаднаразова; пахаваць многа каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перахава́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго-што. Схаваць у іншым месцы.

П. грошы.

2. каго-што. Хаваючы, зберагчы, не даць загінуць.

П. бульбу ў склепе.

3. што. Схаваць, пахаваць усё, многае.

|| незак. перахо́ўваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)