сацыя́л-патрыё́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сацыя́л-патрыё́т сацыя́л-патрыё́ты
Р. сацыя́л-патрыё́та сацыя́л-патрыё́таў
Д. сацыя́л-патрыё́ту сацыя́л-патрыё́там
В. сацыя́л-патрыё́та сацыя́л-патрыё́таў
Т. сацыя́л-патрыё́там сацыя́л-патрыё́тамі
М. сацыя́л-патрыё́це сацыя́л-патрыё́тах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ура́-патрыё́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ура́-патрыё́т ура́-патрыё́ты
Р. ура́-патрыё́та ура́-патрыё́таў
Д. ура́-патрыё́ту ура́-патрыё́там
В. ура́-патрыё́та ура́-патрыё́таў
Т. ура́-патрыё́там ура́-патрыё́тамі
М. ура́-патрыё́це ура́-патрыё́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ура́-патрыёт м. ура́-патрио́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сацыя́л-патрыёт, ‑а, М ‑ёце, м.

Тое, што і сацыял-шавініст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ура́-патрыёт, ‑а, М ‑ёце, м.

Пагард. Чалавек, які ўпаў ва ўра-патрыятызм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

patriot [ˈpeɪtriət] n. патрыёт;

a true patriot сапра́ўдны патрыёт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нацыянал-...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па знач. слову «нацыяналістычны», напр.: нацыянал-ліберал, нацыянал-сацыяліст, нацыянал-патрыёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патрио́т прям., перен. патрыёт, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ура́-патрио́т ура́-патрыёт, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палымя́ны, -ая, -ае.

1. Які мае ярка-чырвоны колер, колер полымя.

П. захад.

2. перан. Вельмі палкі, страсны, моцны (высок.).

П. патрыёт.

Палымяная прамова.

|| наз. палымя́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)