offspring [ˈɒfsprɪŋ] n. (pl. offspring) fml

1. пато́мак, нашча́дак, ато́жылак

2. пато́мства, маладня́к (пра жывёлу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Náchkomme

m -n, -n нашча́дак, пато́мак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Пасле́днік ’паслядоўнік’ (Нас.). Утворана ад выразу (ісці) па слядах. Польск. poślednik ’патомак’ мае іншую семантыку.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крэо́л, ‑а, м.

1. Патомак першых іспанскіх і партугальскіх каланізатараў у Лацінскай Амерыцы.

2. Чалавек, які паходзіць ад шлюбу іспанцаў з індзейцамі, рускіх з алеутамі і інш.

[Фр. créole ад ісп. criollo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ábkömmling

m -s, -e высок. пато́мак, нашча́дак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

scion [ˈsaɪən] n.

1. fml нашча́дак, пато́мак;

a scion of an ancient house нашча́дак старажы́тнага ро́ду

2. bot. па́сынак (расліны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нашчадак, патомак, наследнік

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Мяша́нец, міша́нец ’патомак ад шлюбу людзей рознай нацыянальнасці, расы’, ’жывёла змешанай пароды’ (ТСБМ, Нас., Нік. Очерки; лудз., Сл. ПЗБ). Паводле націску можна дапусціць запазычанне з польск. mieszaniec ’тс’; рус. ніжагар. — ме́шанец.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

беззяме́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае ўласнага ўчастка зямлі, неабходнага для вядзення гаспадаркі. Высвятляецца, што Леапольд Гушка — патомак сілезскіх ткачоў, беззямельны парабак з панскага двара. Луфераў. / у знач. наз. беззяме́льны, ‑ага, м. [Захараў:] — Ён [Тодар] з беззямельных, з Кісялёў, сусед наш. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

offspring

[ˈɔfsprɪŋ]

n.

1)

а) нашча́дак, пато́мак -ка m.

б) вы́вадак -ка m. (жывёлы)

2) вы́нік -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)