суто́кі, -аў.
1. Месца, дзе зліваюцца два водныя
2. Лінія сутыкнення, мяжа (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
суто́кі, -аў.
1. Месца, дзе зліваюцца два водныя
2. Лінія сутыкнення, мяжа (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ла́ва², -ы,
1. Расплаўленая вулканічная маса, якая вывяргаецца на паверхню зямлі.
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Гемініды,
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Арыяніды,
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Андрамедыды,
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
святлорассе́янне, ‑я,
Пераўтварэнне патоку святла пэўнага напрамку ў
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сцячы́ся, 1 і 2
1. Пра
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
узыхо́дны, ‑ая, ‑ае.
Які падымаецца, павышаецца;
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бэ́та, ‑ы,
Назва другой літары грэчаскага алфавіта.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазліва́цца, ‑аецца;
1. Зліўшыся, злучыцца — пра ўсё, многае.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)