ганча́рны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з рамяством ганчара; зроблены ганчаром. Ганчарнае кола. Ганчарнал справа. Ганчарная пасуда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лату́невы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да латуні. // Зроблены з латуні. Латуневая трубка. Латуневая пасуда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Porzellángeschirr

n -s, -e фарфо́равая пасу́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

выдзіма́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Выраблены шляхам выдзімання (у 2 знач.). Выдзіманая сталовая пасуда.

2. Пустацелы. Выдзіманы бранзалет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цу́карніца, ‑ы, ж.

Пасуда для цукру — прадмет чайнага сервіза. Шкляная цукарніца апусцела, а Халуста наліваў трэці кубак... Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кухо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кухні (у 1 знач.). Кухоннае акно. Кухонны пах. // Прызначаны для кухні. Кухонны нож. Кухонная печ. Кухонны стол. Кухонная пасуда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Táfelgeschirr

n -(e)s, -e стало́вая пасу́да; разм. стало́вы по́суд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Кузёмак, кузёмка ’пасуда з бяросты для ягад’ (Сцяшк., З нар. сл., Нар. лекс., Сл. паўн.-зах.). Да кузаўч (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Карму́шка 1 ’пасуда для кармлення’, да корм (гл.).

Карму́шка 2 ’страва з халоднай вады, кусочкаў хлеба з соллю або цукрам’ (Сцяшк.), да папярэдняга.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кругладо́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Пасуда з круглым дном. На Палессі ў 7–6 вв. да н. э. жылі людзі, якія выраблялі характэрную кругладонную пасуду, займаліся прадзеннем, рыбалоўствам, паляваннем і мелі цесныя сувязі са скіфамі. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)