1.Пастрыгчы сабе валасы, даць сябе пастрыгчы. Няма і такога прыкметнага хвалістага чуба Зайцава: як і палітрук, усё-такі ён змог неяк пастрыгчыся.Даніленка.
2. Прыняць пострыг; стаць, зрабіцца манахам (манашкай). Пражыла .. [Ксенія] разгульнае жыццё, а пад старасць пастрыглася ў манаткі.Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пастры́жаны
1.в разн. знач. постри́женный;
2. остри́женный; перестри́женный;
1, 2 см.пастры́гчы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абалва́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.
1.Разм. Груба, збольшага абчасаць, падрыхтаваць для далейшай апрацоўкі. Абалваніць камень.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пастры́жаны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.адпастрыгчы.
2.узнач.прым. Які (якога) пастрыглі. Святло ад вогнішча кідаецца на яго [Алісеяў] пачарнелы жарсткаваты твар, на пастрыжаныя калючыя вусы і на шапку цёмна-русых валасоў.Каваль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Háarschnitt
m -(e)s, -e стрджка
wélchen ~ wünschen Sie? — як Вас пастры́гчы?
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Абамбе́рыць ’дрэнна пастрыгчы, як авечку’ (Янк. Мат., Цыхун, вусн. паведамл.). Ці не з літ.bámbaras ’густая воўна, нягоднік’? Дзеяслоў, магчыма, утварыўся ўжо на беларускай глебе ад назоўніка літоўскага паходжання, сляды якога не захаваліся. Гл. Мартынаў, БЛ, 1972, 1, 19. Іншая версія: ад *абалберыць да польск.balwierz ’цырульнік’ (Трубачоў, пісьмова).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Збамбе́рыць ’падняць вялікае, цяжкае (на плечы, воз)’, ’успухнуць’ (Сцяц.), збабэнчыць ’ускінуць на плечы’, ’уздуць (пра жывот)’, збэнчыць ’успучыць’ (Сл. паўн.-зах.), ’уздуцца, узлавацца’ (слонім., Нар. лекс.). Наўрад ці трэба аддзяляць ад бамбэлак ’жывот, барабан’ (гл.), ’надзьмуты мачавы пузыр жывёлы’ (Сл. паўн.-зах.), польск.bąbel ’пухір, уздуцце’, адкуль дакладна бел.бомбаль ’пузыр’ (ваўк., даецца паводле Лаўчутэ, Сл. балт., 62). Суадноснасць бел. слоў магчыма з-за экспрэсіўнага характару, але няпэўная. Лаўчутэ (Сл. балт., 98) збамбэрыць лічыць запазычаннем з балт. слова з коранем *bamb‑ (параўн. літ.bam̃bti ’таўсцець, пухнуць, надувацца’), што не выключаецца, але хутчэй як крыніца кантамінацыі. Больш цяжка растлумачыць бел. значэнне ’падняць’, якое, як і ’ўздуцца’, аб’ядноўвае абодва дзеясловы. Да гэтых цяжкасцей дадаецца яшчэ абамбе́рыць ’дрэнна пастрыгчы’ (гл.), узбамберыць ’залезці, набіць’ (слонім., Жыв. сл.), адкуль, відаць, і збамберыць ’падняць’. Магчыма, знач. ’падняць’ трэба выдзеліць. Абамберыць ’пастрыгчы нагала’ (жыт., Жыв. сл.), можа, да значэння, ’пухнуць’ > ’пухір’ (параўн. бамбэлак). Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ко́ратканареч.
1. ко́ротко;
к. пастры́гчы — ко́ротко постри́чь;
2. ко́ротко; кра́тко; вкра́тце;
◊ к. і я́сна — ко́ротко и я́сно;
ці до́ўга, ці к. — до́лго ли, ко́ротко ли;
дзе к., там і рве́цца — посл. где то́нко, там и рвётся
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ściąć
ścią|ć
зак.
1. зрэзаць;
~ć trawę — скасіць траву
~ć las — ссячы лес;
~ć włosy — пастрыгчы валасы;
2. сцяць (зняць) галаву; усячы;
grad ~ł zboże — град пабіў збожжа;
3. скаваць; замарозіць;
mróz ~ł rzekę — мароз скаваў раку;
4.перан. праваліць; зрэзаць на экзамене;
ta choroba z nóg mi ścięła — гэта хвароба мяне зваліла з ног;
~ć zakręt drogi — зрэзаць паварот
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)