пост¹, паста́, мн. пасты́, пасто́ў, м.
1. Асоба або група людзей, якія вядуць назіранне за чым-н. або ахоўваюць што-н.
Міліцэйскі п.
2. Месца, пункт, адкуль вядзецца назіранне, дзе знаходзіцца ахова.
Баявы п.
Памерці на пасту (перан.: пры выкананні абавязкаў).
3. Адказная пасада.
Заняць высокі п.
4. Месца, у якім сканцэнтравана кіраванне рознымі тэхнічнымі сродкамі, сігналамі.
Цэнтральны п.
|| прым. паставы́, -а́я, -о́е (да 1, 2 і 4 знач.).
Паставая будка.
Паставая служба.
Паставая ведамасць (службовы дакумент каравула).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
патру́льна-паставы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
патру́льна-паставы́ |
патру́льна-пастава́я |
патру́льна-паставо́е |
патру́льна-паставы́я |
| Р. |
патру́льна-паставо́га |
патру́льна-паставо́й патру́льна-паставо́е |
патру́льна-паставо́га |
патру́льна-паставы́х |
| Д. |
патру́льна-паставо́му |
патру́льна-паставо́й |
патру́льна-паставо́му |
патру́льна-паставы́м |
| В. |
патру́льна-паставы́ (неадуш.) патру́льна-паставо́га (адуш.) |
патру́льна-паставу́ю |
патру́льна-паставо́е |
патру́льна-паставы́я (неадуш.) патру́льна-паставы́х (адуш.) |
| Т. |
патру́льна-паставы́м |
патру́льна-паставо́й патру́льна-паставо́ю |
патру́льна-паставы́м |
патру́льна-паставы́мі |
| М. |
патру́льна-паставы́м |
патру́льна-паставо́й |
патру́льна-паставы́м |
патру́льна-паставы́х |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паста́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паста́ва |
паста́вы |
| Р. |
паста́вы |
паста́ў |
| Д. |
паста́ве |
паста́вам |
| В. |
паста́ву |
паста́вы |
| Т. |
паста́вай паста́ваю |
паста́вамі |
| М. |
паста́ве |
паста́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паста́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паста́ў |
паста́вы |
| Р. |
паста́ва |
паста́ваў |
| Д. |
паста́ву |
паста́вам |
| В. |
паста́ў |
паста́вы |
| Т. |
паста́вам |
паста́вамі |
| М. |
паста́ве |
паста́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Поста́вы г. Паста́вы, -ваў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паста́ў¹, -та́ва, мн. -та́вы, -та́ваў, м.
Пара млынавых камянёў.
Млын на два паставы.
|| прым. паста́ўны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паста́ў², -та́ва, мн. -та́вы, -та́ваў, м.
Сувой палатна.
У куфры стаялі чатыры паставы палатна.
|| прым. паста́ўны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
культуры́зм, -у, м.
Сістэма фізічных практыкаванняў (пераважна сілавых), якія садзейнічаюць развіццю мускулатуры цела чалавека, фарміраванню прыгожай фігуры і паставы; занятак такімі практыкаваннямі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
постово́й
1. прил. паставы́;
постова́я ве́домость пастава́я ве́дамасць;
2. сущ. паставы́, -во́га м.;
позва́ть постово́го паклі́каць паставо́га.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)