кансігна́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Спец. У капіталістычных краінах — уладальнік тавару, які прадаецца за мяжу праз пасрэдніцтва камісіянера (кансігнатара).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

медыя́цыя, ‑і, ж.

Спец. Міжнароднае пасрэдніцтва, мірны спосаб вырашэння міжнародных спрэчак пры дапамозе савета і садзейнічання дзяржавы, якая не ўдзельнічае ў спрэчцы.

[Лац. mediatio — пасрэдніцтва.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зво́дніцтва, ‑а, н.

1. Карыслівае пасрэдніцтва паміж мужчынам і жанчынай для садзейнічання ўступленню іх у любоўную сувязь.

2. Пляткарства, нагаворы.

3. Падбухторванне да якіх‑н. дрэнных учынкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Hándelsvermittlung

f -, -en гандлёвае пасрэ́дніцтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Mediatión

f -, -en медыццыя, пасрэ́дніцтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рамбу́рс

(фр. rembourser = вяртаць затраты)

аплата купленага тавару, як правіла, праз пасрэдніцтва банка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэлепа́тыя

(ад тэле- + -патыя)

перадача думак, пачуццяў на адлегласці без пасрэдніцтва органаў пачуццяў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Ábsatzvermittlung

f -, -en пасрэ́дніцтва пры збы́це тава́раў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

працаўладкава́нне н.

1. (прыняцце на працу) Éinstellung f -, -en;

2. (пасрэдніцтва) Árbeitsvermitt(e)lung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Interventión

[-v-]

f -, -en

1) інтэрве́нцыя; умяша́нне

2) пасрэ́дніцтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)