небеспаспяхо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае некаторы поспех; даволі паспяховы. Небеспаспяховае старанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

небезвыніко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які дае пэўныя вынікі, болей ці меней паспяховы. Небезвыніковыя клопаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

erfólgreich

a паспяхо́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fruitful [ˈfru:tfəl] adj. плённы, паспяхо́вы;

fruitful cooperation плённае супрацо́ўніцтва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уда́лы, -ая, -ае.

1. Які завяршаецца ўдачай; удачны, паспяховы.

Удалая паездка.

2. Вельмі добры, які адпавядае патрабаванням; правільны.

Выбраць у. ход.

3. Здатны на ўсё; спрытны, умелы.

Удалая гаспадыня.

4. Смелы, адважны; хвацкі.

У. хлопец.

|| наз. уда́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

skuteczny

паспяховы, удалы; эфектыўны, дзейсны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

coup [ku:] n.

1. дзяржа́ўны пераваро́т

2. паспяхо́вы ход; по́спех у спра́вах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Памы́сны ’жаданы, згодны з думкамі, удалы, шчаслівы’ (ТСБМ), памы́сна ’добра, шчасліва’ (Сцяшк. Сл.), ’з намерам’ (Сл. ПЗБ). З польск. pomyślny ’удачны, шчаслівы, паспяховы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

successful [səkˈsesfəl] adj. паспяхо́вы; уда́лы, уда́чны;

be successful in doing smth. суме́ць зрабі́ць што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ségen bríngend

a благаслаўлёны; кары́сны, паспяхо́вы, дабратво́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)