Браці́шэк ’паслушнік каталіцкага ордэна’ (Нас.). З польск. braciszek ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мюры́д

(ар. murid)

мусульманскі паслушнік, які павінен безагаворачна падпарадкоўвацца вышэйшаму настаўнік — імаму або шэйху.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

novice [ˈnɒvɪs] n.

1. навічо́к, пачына́ючы, пачатко́вец (у працы, прадмеце і да т.п.)

2. конь, які́ яшчэ не браў пры́за

3. паслу́шнік; паслу́шніца (у манастыры)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

novice

[ˈnɑ:vəs]

n.

1) пачатко́вец -ўца, навічо́к -ка́ m.

2) паслу́шнік -а m., паслу́шніца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nowicjusz

м.

1. навічок; студ. жарг. студэнт-першакурснік;

2. царк. паслушнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Бянтэ́жыць. Укр. бенте́жити ’тс’. Слова вельмі няяснага паходжання. Рудніцкі (104) хоча бачыць сувязь з укр. бенте́г ’паслушнік’ (слова, якое таксама не мае этымалогіі). Шэрэх (ZfslPh, 23 (1), 1954, 160) бачыў тут вытворнае ад зах.-укр. бете́г(а) ’хвароба; ні на што няздатны чалавек’ (< венг.) з арго-інфіксам ‑н‑. Вельмі няпэўна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

votary

[ˈvoʊtəri]

n., pl. -ries

1) гара́чы прыхі́льнік

He was a votary of golf — Ён захапля́ўся го́льфам

2) паслу́шнік, мана́х -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)