пасла́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да пасланец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гоне́ц гане́ц, -нца́ м., паслане́ц, -нца́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wysłaniec

м. пасланец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

посы́льный сущ. пасы́льны, -нага м.; (посланец) паслане́ц, -нца́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ambassador [æmˈbæsədə] n.

1. амбаса́дар; пасо́л

2. прадстаўні́к

3. паслане́ц;

goodwill ambassadors пасланцы́ до́брай во́лі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

АПО́СТАЛЫ

(грэч.apostolos пасланец),

у часы ранняга хрысціянства вандроўныя прапаведнікі, арганізатары і духоўныя настаўнікі хрысц. абшчын. У Новым запавеце 12 апосталаў — першыя паслядоўнікі, вучні Хрыста.

т. 1, с. 432

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

posłaniec

м. пасланец; пасыльны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

месі́я, ‑і, м.

Кніжн. У іудзейскай і хрысціянскай рэлігіі — пасланец бога, які павінен прыйсці на зямлю і выратаваць род чалавечы ад зла і пакут.

[Ад стараж.-яўр. mašī'ah — памазанік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Séndbote

m -n, -n

1) паслане́ц

der ~ des Fríedens — паслане́ц мі́ру

2) гане́ц

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

анёл, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У рэлігійных уяўленнях: звышнатуральная істота, служыцель Бога і яго пасланец да людзей (малюецца ў выглядзе крылатага хлопчыка).

2. Ласкавы зварот да каго-н. (разм.).

А. мой.

◊

Дзень анёла — імяніны.

|| памянш. анёлак, -лка, мн. -лкі, -лкаў, м.

|| прым. анёльскі, -ая, -ае.

А. характар (вельмі добры).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)