пога́нить несов., разг. пага́ніць, паску́дзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подга́живать несов., прост. падга́джваць, паску́дзіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паску́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; незак.

Разм. груб.

1. Рабіцца дрэнным, запэцканым; псавацца.

2. Зал. да паскудзіць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паску́дить несов., груб., прост. паску́дзіць, га́дзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свіня́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак.

Разм.

1. Забруджваць што‑н., рабіць беспарадак.

2. перан. Паскудзіць, шкодзіць каму‑н. у чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́дить несов., в разн. знач. га́дзіць, паску́дзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

испога́нивать несов., прост. пага́ніць, спага́ньваць, паску́дзіць, спаску́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

paskudzić

незак. паскудзіць, пэцкаць, гадзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Ко́шчыць ’драпаць зямлю (пра курэй)’ (Жыв. сл.). Параўн. польск. koście ’паскудзіць’. Інтэрпрэтуецца як зваротнае вытворнае да пакосць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

па́костить несов., прост., в разн. знач. паску́дзіць; (пачкать) га́дзіць, бру́дзіць, пэ́цкаць; (портить) псава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)