Verbum

па́ра², -ы, ж.

1. Рэчыва ў газападобным стане, якое ўтвараецца з вадкасці пры яе награванні, выпарэнні.

З чыгуна ішла п.

Параход стаіць пад парай (гатовы ў любы момант адправіцца).

2. Моцна нагрэтае вільготнае паветра.

П. касцей не ломіць (прыказка).

|| прым. паравы́, -а́я, -о́е.

П. кацёл (для атрымання пары). Паравая машына (якая прыводзіцца ў рух парай). Паравое ацяпленне (якое выкарыстоўвае цяпло пары). Паравыя катлеты (прыгатаваныя на пары).

цеплаправо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Трубаправод для перадачы на адлегласць гарачай вады, пары.

надпаро́ць, -пару́, -по́раш, -по́ра; -пары́; -по́раты; зак., што.

Трохі распароць.

Н. падкладку.

|| незак. надпо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

кампрэ́сар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Машына для сціскання паветра, пары, газаў.

Кіслародны к.

|| прым. кампрэ́сарны, -ая, -ае.

кандэнса́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыбор для кандэнсацыі чаго-н.

К. па́ры.

|| прым. кандэнса́тарны, -ая, -ае.

тача́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Рысорная павозка з адкрытым кузавам для запрэжкі пары коней.

інгаля́цыя, -і, ж.

Лячэнне ўдыханнем лекавых рэчываў (у выглядзе пары, газаў, распыленых вадкасцей).

Назначыць інгаляцыю.

|| прым. інгаляцы́йны, -ая, -ае.

но́жны², но́жнаў.

1. Вялікія нажніцы.

Садовыя н.

2. Машына для рэзання чаго-н. з дапамогай пары вялікіх нажоў.

Дыскавыя н.

падпаро́ць, -пару́, -по́раш, -по́ра; -пары́; -по́раты; зак., што.

Распароць знізу або крыху знутры.

П. падкладку.

|| незак. падпо́рваць, -аю, -аеш, -ае.