Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
posadzka
ж.
1. паркет; паркетная падлога;
2. пліткавая падлога
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
parquet
[pɑ:rˈkeɪ]1.
n.
1) парке́т -у m., парке́тная падло́га
2) партэ́р -у m. (у тэа́тры)
2.
v.t.
кла́сьці парке́т
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
падло́га, ‑і, ДМ ‑лозе, ж.
1. Насціл у памяшканні, па якім ходзяць. Паркетная падлога. □ Глеб Іванавіч устаў і захадзіў па цеснай хаце, прыслухоўваючыся, як рыпіць падлога пад нагамі.Дуброўскі.Млын калаціўся, скрыпеў падлогаю, гуў камянямі.Чорны.
2. Дол, ніз (пераважна ў жыллёвым памяшканні). Насцілу ў хаце яшчэ не было, падлога засталася земляная.Кавалёў.У зямлянку з дзвярэй прарвалася вада, яна залівала гліняную падлогу.Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ка́фля, ‑і, ж.
Керамічны выраб для абліцоўкі сцен і печаў у выглядзе пліткі, вугла, часткі карніза. Бліскучыя каляровыя кафлі, якімі аздабляюцца ўсе будынкі, захоўваюць свой колер па працягу трохсот — чатырохсот гадоў.В. Вольскі./узнач.зб.— Гэта ж мы з вамі ляльку, а не кватэру зрабілі, кухня і ванна абкладзены белаю кафляю, падлога паркетная, на столі лепка...Арабей.Другі куток [пакоя] займала прыгожая грубка з узорыстай цёмнай кафлі.Васілевіч.
[Ням. Kachel.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
parkiet, ~u
м.
1. паркет;
2. танцавальная пляцоўка (у рэстаране);
3.часцеймн.~y — паркеціна, паркетная дошчачка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
klepka
klepk|a
ж.
1. клёпка;
2.паркетная дошчачка;
majster ~a — майстар на ўсе рукі;
brak piątej ~i w głowie разм. трэцяй бэлькі нестае; пятае клёпкі бракуе; без пятай дошчачкі; у яго не ўсё дома
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)