па́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак.
1. каго-што. Апрацоўваць парай, варам (для ачысткі, знішчэння насякомых і г.д.).
П. бочку.
П. бялізну.
2. каго (што). Хвастаць венікам (у лазні, каб выклікаць пот).
3. што. Варыць у закрытай пасудзіне пры дапамозе пары.
П. гарох.
4. каго. Вельмі цёпла апранаць (разм.).
Што ты парыш дзіця ў гэтым паліто.
5. што. Кіпяціць (пра малако).
6. безас. Пра вельмі гарачае вільготнае надвор’е.
Увесь дзень парыла.
◊
Парыць зямлю або косці (разм.) — не жыць, ляжаць у магіле.
|| звар. па́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца.
|| наз. па́ранне, -я, н. (да 1—5 знач.) і па́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (да 1—5 знач.; разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лу́на-па́рк
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лу́на-па́рк |
лу́на-па́ркі |
| Р. |
лу́на-па́рка |
лу́на-па́ркаў |
| Д. |
лу́на-па́рку |
лу́на-па́ркам |
| В. |
лу́на-па́рк |
лу́на-па́ркі |
| Т. |
лу́на-па́ркам |
лу́на-па́ркамі |
| М. |
лу́на-па́рку |
лу́на-па́рках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
лу́на-парк
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лу́на-парк |
лу́на-па́ркі |
| Р. |
лу́на-па́рка |
лу́на-па́ркаў |
| Д. |
лу́на-па́рку |
лу́на-па́ркам |
| В. |
лу́на-парк |
лу́на-па́ркі |
| Т. |
лу́на-па́ркам |
лу́на-па́ркамі |
| М. |
лу́на-па́рку |
лу́на-па́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
таксапа́рк, -па́рка, (совокупность такси) -па́рку м. таксопа́рк
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заса́дка ж. (действие) заса́дка;
з. па́рку — заса́дка па́рка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́ркавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да парку, парка. Паркавая алея. Паркавыя дрэвы. □ [Янка:] — У начальніках ходзіш?.. — Брыгадзір паркавай гаспадаркі. У зеленгасе. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паркII парк, род. па́рка м.;
трамва́йный парк трамва́йны парк;
тра́кторный парк тра́ктарны парк.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́ранне ср.
1. па́рение, па́рка ж.;
2. кипяче́ние;
1, 2 см. па́рыць 1, 4
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аграма́дзіна, ‑ы, ж.
Прадмет вельмі вялікіх памераў. Цагляная аграмадзіна ў чатыры паверхі высілася насупраць гарадскога парка. Бядуля. Скалануўшыся ўсёй сваёй аграмадзінай, параход з палёгкай выныраў, задзіраючы мокры нос аж пад самыя хмары. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
за́зубень, ‑бня, м.
1. Выступ, зуб на якім‑н. інструменце, прыладзе, дэталі машыны. Парка коней кружыла кола, зазубні якога чапляліся за адмысловую драўляную шасц[ярню]. Сабаленка.
2. Абл. Рыбалоўны кручок. — А божачка ж мой, — залапатаў.. [Францкевіч], заграбаючы жменяю зазубні. — І падвойныя, і малыя, і вялікія. Во гэты на добрага шчупака. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)