парафі́раванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. парафіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

parafować

незак. парафіраваць;

parafować umowę — парафіраваць дамову

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

paraphíeren

vt дып. парафі́раваць, ста́віць ві́зу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)