парафі́ністы, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе парафін. Парафіністая нафта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

parafina

ж. парафін

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Paraffín

n -s, -e хім. парафі́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

paraffin [ˈpærəfɪn] n.

1. (таксама paraffin oil) BrE га́за

2. (таксама paraffin wax) парафі́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цыклапарафі́ны

(ад цыкла- + парафін)

тое, што і нафтэны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

paraffin

[ˈpærəfɪn]

1.

n.

парафі́н -у m.

2.

adj.

парафі́навы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wax​1 [wæks] n.

1. воск, парафі́н;

ski wax лы́жная мазь

2. васко́вая фігу́ра; све́чка з во́ску

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

парафінатэрапі́я

(ад парафін + тэрапія)

выкарыстанне парафіну з лячэбнай мэтай пры артрытах, міязіце, радыкуліце і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

амана́л

[ад ам(оній) + ал(юміній)]

выбуховае рэчыва, у склад якога ўваходзяць амоніевая салетра, алюміній, вугаль, парафін; выкарыстоўваецца ў ваеннай і горнай справе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АНТЫАЗАНА́НТЫ,

хімічныя рэчывы, якія павышаюць устойлівасць гумы да разбурэння (растрэсквання) пад уздзеяннем атм. азону. Падзяляюцца на хімічнаактыўныя (рэагуюць з азонам з большай скорасцю, чым макрамалекулы каўчуку) і інертныя (утвараюць на паверхні вырабу эластычную ахоўную плёнку, напр., парафін, воск і інш.). Уваходзяць у гумавую сумесь пры яе вытв-сці (1—3% ад масы каўчуку) ці іх наносяць на паверхню вырабу.

т. 1, с. 394

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)