Paralýse

f -, -n мед. паралю́ш

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

paralysis

[pəˈræləsɪs]

n., pl. -ses (-sez)

пара́люш, пара́ліч -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

paralysis [pəˈræləsɪs] n. (pl. -ses) пара́ліч, пара́люш (таксама перан.);

He suffered a stroke and partial paralysis. Ён перанёс удар і частковы параліч.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

парали́ч пара́ліч, -чу м., разг. пара́люш, -шу м.;

разби́тый параличо́м разбі́ты пара́лічам (пара́люшам);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

palsy

[ˈpɔlzi]

1.

n., -sies

пара́ліч, пара́люш -у m.

2.

v.

параліжава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

церебра́льный анат., лингв. цэрэбра́льны;

церебра́льный парали́ч цэрэбра́льны пара́ліч (пара́люш);

церебра́льный согла́сный лингв. цэрэбра́льны зы́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Schláganfall

m -(e)s, -fälle пара́люш, апаплексі́чны ўда́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Патайні́к ’паралюш’ (Касп.), ’эпілепсія’ (бярэз., Сл. ПЗБ). У выніку семантычнага пераносу ’нешта патаемнае, скрытае’ > ’загадкавае, няяснае’ > ’невядомае’. Табу. Да та́йна (гл.) або, магчыма, рус. потайной ’патаемны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Lähmung

f -, -en

1) мед. пара́люш

2) засто́й, стагна́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прогресси́вный в разн. знач. прагрэсі́ўны;

прогресси́вный нало́г эк. прагрэсі́ўны пада́так;

прогресси́вный парали́ч мед. прагрэсі́ўны пара́ліч (пара́люш);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)