асо́бы осо́бый;

а. атра́д — осо́бый отря́д;

а. ўказ — осо́бый ука́з;

а. пара́граф — осо́бый пара́граф

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

par.

= paragraf — параграф

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

paragraf, ~u

м. параграф

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Paragráf, Paragráph

m -en, -en пара́граф, арты́кул

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Paragráfenzeichen, Paragráphenzeichen

n -s, - пара́граф (друкарскі знак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

осо́бый

1. (особенный) асаблі́вы; (специальный) адмысло́вы; спецыя́льны;

2. (отдельный, независимый от других) асо́бны; асо́бы; (непохожий на других) адме́нны;

осо́бый отря́д асо́бы атра́д;

осо́бый ука́з асо́бы ўка́з;

осо́бый пара́граф асо́бы пара́граф;

◊

осо́бое мне́ние асо́бная ду́мка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арты́кул, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Невялікі навуковы або публіцыстычны твор у часопісе, газеце, зборніку.

Крытычны а.

2. Самастойны раздзел, параграф у юрыдычным дакуменце, слоўніку і пад.

А. канстытуцыі.

Слоўнікавы а.

3. Раздзел фінансавага плана, каштарыс, які вызначае крыніцу даходаў або мэту расходаў (спец.).

Расходны а.

4. Тып вырабу, умоўнае абазначэнне тавараў (спец.).

А. тканіны.

|| прым. арты́кульны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пара́ф

(фр. paraphe, ад гр. paragraphos = параграф)

1) росчырк у подпісе;

2) скарочаны подпіс, ініцыялы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Арты́кул ’невялікае сачыненне, частка дакумента; тып вырабу’ (БРС, КТС, Касп., Нас.). У старабеларускай пісьменнасці ўжо з 1388 г. у форме артыкулъ ’частка дакумента’ з лац. articulus (Гіст. мовы, 1, 53; Гіст. лекс., 110; Вясноў, Бел. лекс., 35), магчыма, праз польскую (Крапівін, Бел. лекс., 88; Гіст. лекс., 90), супраць чаго фіксацыя слова ў польскай мове з XVI ст. У «Нашай ніве» пачынаецца паслядоўнае ўжыванне слова ў значэнні ’невялікае сачыненне’ (Шакун, Гісторыя, 300), магчыма, пад польскім уплывам. Першаснае лацінскае значэнне articulus ’частка’ (ад artus член’) дало магчымасць развіць значэнне тавар’ (ням. Artikel, польск. artykuł), адкуль, напэўна, і рускае, беларускае ’тып тавару’ (Шанскі тлумачыць рус. артикул ’тып тавару’ як семантычнае ўтварэнне на базе значэння ’параграф’ у XX ст. — 1, А, 148, аднак гэта не вельмі пераканаўча, таму што ў рускай значэнне ’параграф’ у той час не было пашырана: ужо Даль адзначаў яго як архаічнае).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

article [ˈɑ:tɪkl] n.

1. арты́кул (у газеце, часопісе)

2. пункт, пара́граф, арты́кул (у дакуменце)

3. прадме́т, рэч;

household articles прадме́ты/рэ́чы ха́тняга ўжы́тку

4. ling. арты́кль;

the definite/indefinite article азнача́льны/неазнача́льны арты́кль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)