выздараўле́ нне , ‑я, н.
Стан паводле знач. дзеясл. выздараўліваць — выздаравець; папраўка .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карэкты́ ў , ‑тыва, м.
Папраўка , частковае змяненне чаго‑н. Унесці карэктывы ў праект.
[Ад лап. correctus — выпраўлены.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змяне́ нне , -я, н.
1. гл.
2. мн. Папраўка , пераробка, якая мяняе што-н. ранейшае.
Змяненні ў правапісе.
Карэнныя змяненні ў жыцці грамадства.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
convalescence [ˌkɒnvəˈlesns] n. у́ ньванне, ачуня́ нне, выздараўле́ нне, папра́ ўка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
correction [kəˈrekʃn] n. е́ нне, папра́ ўка ; пра́ ўка; карэкту́ ра
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Іспра́ ва ’папраўка , выпраўленне’, ’выкананне’ (Нас. ). Рус. дыял. испра́ ва ’папраўка ’ (Даль ), перм. ’папраўленне абставін жыцця’ (СРНГ ). Узыходзяць да ст.-рус. исправа (XII ст., са значэннем ’выпраўленне, папраўка ’ з 1626 г.) ад исправити < ст.-слав. исправити ст.-грэч. κατ‑ορθόω , дзе κατ‑ ис ‑ὁρθόω‑ правлѭ Шанскі , 2, I, 127.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
выздора́ вливание ср. у́ ньванне, -ння ср. папра́ ўка , -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Рэпара́ цыя ’аперацыя’ (Сл. ПЗБ ). З польск. reperacja ’рамонт; папраўка ’. Перанос паводле гукавога і семантычнага падабенства.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
amendment [əˈmendmənt] n. о́ ўка, пра́ ўка; папра́ ўка (да законапраекта, канстытуцыі і да т.п. )
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
convalescence
[kɑ:nvəˈlesəns]
n.
выздараўле́ ньне n. папра́ ўка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)