чысты папар

т. 17, с. 320

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

папа́рны гл. папар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

fallow

[ˈfæloʊ]

1.

adj.

1) папа́рны (пра по́ле)

fallow field — папа́р

2) informal неразьві́ты, бязьдзе́йны (ро́зум)

2.

n.

папа́р -у m.

3.

v.t.

ара́ць пад папа́р, кіда́ць по́ле пад папа́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

папа́рыць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папа́ру папа́рым
2-я ас. папа́рыш папа́рыце
3-я ас. папа́рыць папа́раць
Прошлы час
м. папа́рыў папа́рылі
ж. папа́рыла
н. папа́рыла
Загадны лад
2-я ас. папа́р папа́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час папа́рыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

трохпо́лле, -я, н.

Устарэлая сістэма паляводства з падзелам ворнай зямлі на тры полі, кожнае з якіх засявалася спачатку азімымі, затым яравымі, а на трэці год заставалася пад папар.

|| прым. трохпо́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парова́ние ср. пакіда́нне пад папа́р (у папа́ры);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́рить​II-1 несов., с.-х. пакіда́ць пад папа́р (у папа́ры);

па́рить па́шню пакіда́ць пад папа́р по́ле.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патраі́ць сов., с.-х., разг. стро́ить;

п. папа́р — строи́ть пар

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узадра́ць, уздзяру́, уздзярэ́ш, уздзярэ́; уздзяро́м, уздзераце́, уздзяру́ць; узадра́ў, -ра́ла; уздзяры́; узадра́ны; зак., што.

1. Адарваць, аддзяліць рыўком угору што-н. добра прымацаванае і пад.

У. маснічыну.

2. Узараць (цаліну, папар і пад.; разм.).

У. дзірван.

|| незак. уздзіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перадво́іць, ‑двою, ‑двоіш, ‑двоіць; зак., што.

Спец. Узараць другі раз. Перадвоіць папар перад сяўбою.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)