па́па

(лац. рара, ад гр. pappas = бацька)

галава каталіцкай царквы і дзяржавы Ватыкан.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

папа рымскі

т. 12, с. 60

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Една́ць папа́ ’дамаўляцца аб вянцы’ (Рам.) < польск. jednać ’угаворваць, схіляць на свой бок’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

поп², папа́, м.

У гульні ў гарадкі: вертыкальна пастаўлены гарадок.

◊

На папа (разм.) — вертыкальна.

Паставіць бочку на папа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́п

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́п папы́
Р. папа́ папо́ў
Д. папу́ папа́м
В. папа́ папо́ў
Т. папо́м папа́мі
М. папе́ папа́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

па́пскі гл. папа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пападдзя́, -і́, мн. -і́, -е́й, ж. (разм.).

Жонка папа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пападзю́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Сын папа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папо́ўна, -ы, мн. -ы, -аў, ж. (разм.).

Дачка папа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пападзя́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Дачка папа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)