Verbum

запаміна́льны, -ая, -ае.

Які запамінаецца, надоўга застаецца ў памяці.

З. вобраз.

|| наз. запаміна́льнасць, -і, ж.

запо́мніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; зак.

Захавацца ў памяці.

Добра запомнілася.

|| незак. запаміна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

успо́мніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; зак.

Аднавіцца ў памяці.

Успомнілася перажытае.

|| незак. успаміна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

по́мніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -іцца; незак.

1. Захоўвацца, утрымлівацца ў памяці, не забывацца.

Мне помняцца тыя дні.

2. у знач. пабочн. сл. по́мніцца (у 3 ас. адз.). Як у памяці.

Помніцца, вы тады прыходзілі да нас.

мемарыя́льны, -ая, -ае.

Які служыць для ўвекавечання памяці якой-н. асобы або падзеі.

М. комплекс «Хатынь».

упо́мніць, -ню, -ніш, -ніць; зак., каго-што (разм.).

Запомніць, утрымаць у памяці.

Дзе ты ўсё ўпомніш.

нябы́т, -у, М -бы́це, м.

Адсутнасць быцця, існавання, жыцця.

◊

Адысці ў нябыт — не астацца ў памяці людзей.