залучы́ніць

‘засвяціць (загарэцца), як ад лучыны (як лучына); узнікнуць у памяці’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. залучы́ніць залучы́няць
Прошлы час
м. залучы́ніў залучы́нілі
ж. залучы́ніла
н. залучы́ніла
Дзеепрыслоўе
прош. час залучы́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)