залучы́ніць
‘засвяціць (загарэцца), як ад лучыны (як лучына); узнікнуць у памяці’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
- | - | |
- | - | |
залучы́ніць | залучы́няць | |
Прошлы час | ||
залучы́ніў | залучы́нілі | |
залучы́ніла | ||
залучы́ніла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
залучы́ніўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)