Ахоўная паліцыя (фаш. Германіі) 1/210

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

паліцэ́йскі гл. паліцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жандарме́рыя, -і, ж.

1. У некаторых краінах: дзяржаўная паліцыя, якая мае ваенную арганізацыю і выконвае ахоўныя функцыі ўнутры краіны і ў арміі.

2. Палітычная паліцыя ў дарэвалюцыйнай Расіі.

3. зб. Жандары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

геста́па, нескл., н.

Тайная дзяржаўная паліцыя ў фашысцкай Германіі.

|| прым. геста́паўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэфензі́ва, -ы, ж.

Палітычная паліцыя ў Польшчы ў 1918—1939 гг., а таксама назва органаў контрразведкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сыскно́й уст. / сыскна́я поли́ция вышукна́я палі́цыя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поли́ция в разн. знач. палі́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

policja

ж. паліцыя;

policja drogowa — дарожная паліцыя;

tajna policja — тайная паліцыя;

policja kryminalna — крымінальная паліцыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сігура́нца, ‑ы, ж.

Гіст. Палітычная паліцыя ў манархічнай Румыніі; ахранка.

[Рум. siguranţă.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Pol.

= Polizei – паліцыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)