палімеры - Пошук

стэрэарэгулярныя палімеры

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

элементаарганічныя палімеры

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

паліме́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

полиме́ры мн., хим. паліме́ры, -раў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нуклеі́навы, ‑ая, ‑ае.

У выразе: нуклеінавыя кіслоты — палімеры біялагічнага паходжання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокапаліме́ры, ‑аў; адз. высокапалімер, ‑а, м.

Палімеры высокай малекулярнай масы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фтарапла́сты, ‑аў; адз. фтарапласт, ‑у, М ‑сце, м.

Сінтэтычныя палімеры, якія маюць у сабе фтор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супаліме́ры, ‑аў; адз. супалімер, ‑а, м.

Палімеры, якія атрымліваюцца ўзаемадзеяннем двух або больш зыходных рэчываў — нізкамалекулярных злучэнняў (манамераў).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палімерызава́ць

‘утварыць (утвараць) палімеры з чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

палімерызава́ць

‘утварыць (утвараць) палімеры з чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Verbum