супаліме́ры, ‑аў; адз. супалімер, ‑а, м.

Палімеры, якія атрымліваюцца ўзаемадзеяннем двух або больш зыходных рэчываў — нізкамалекулярных злучэнняў (манамераў).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)