concubine

[ˈkɑ:ŋkjubaɪn]

n.

нало́жніца, палюбо́ўніца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нало́жница уст. нало́жніца, -цы ж.; палюбо́ўніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

amantka

ж.

1. акцёрка-каханка (палюбоўніца);

pierwsza amantka — першая палюбоўніца; прыма-каханка;

2. уст. каханка; палюбоўніца; паклонніца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Mätrsse

f -, -n палюбо́ўніца, каха́нка, фавары́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

любо́вница

1. палюбо́ўніца, -цы ж.;

2. (влюблённая) каха́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nałożnica

ж. уст. наложніца; палюбоўніца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адалі́ска

(фр. odalisque, ад тур. odalyk = наложніца)

1) рабыня або прыслужніца ў гарэме;

2) палюбоўніца, каханка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

mistress [ˈmɪstrəs] n.

1. палюбо́ўніца

2. гаспады́ня (дому)

3. шко́льная наста́ўніца

4. : be mistress of fml кантралява́ць (сітуацыю і да т.п.), уме́ла спраўля́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Мамоша, мамошкапалюбоўніца’ (Нас., Растарг.). З рус. пск., смал. момо́шка ’тс’, цвяр., кастр., тамб., варон. мамо́ха ’тс’, пск. ’пышнацелая, дародная жанчына’. Да мама (гл.). Аб суфіксе гл. Слаўскі (SP, 1, 74 і 78).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kochanka

ж.

1. каханая, любая; прысуха;

2. каханка, палюбоўніца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)