зажа́ты зажа́тый;

з. пале́так — зажа́тый клин

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папа́рны с.-х. парово́й;

п. пале́так — парово́е по́ле

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ярово́й с.-х. яравы́;

ярово́й клин яравы́ пале́так;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парово́й​II с.-х. папа́рны;

парово́е по́ле папа́рны пале́так.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удаўжкі́, прысл.

У даўжыню. Жытні палетак цягнуўся на цэлыя вёрсты ўдаўжкі і ўшыр. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кавуно́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кавуна. Кавуновы палетак. Кавуновыя зярняты. // Прыгатаваны з кавуна. Кавуновы сок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клин

1. клін, род. клі́на м.;

2. с.-х. пале́так, -тка м.;

ярово́й клин яравы́ пале́так;

ози́мый клин азі́мы пале́так;

◊

клин клином вышиба́ть клін клі́нам выбіва́ць;

свет не клином сошёлся свет не клі́нам сышо́ўся;

куда́ ни кинь — всё клин погов. куды́ ні кінь — усю́ды клін.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папа́рны с.-г. bráchliegend, Brach-;

папа́рны пале́так Bráchland n -(e)s, -ländereien

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

łan, ~u

м.

1. поле;

2. паэт. ніва, палетак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прыпа́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прыпару, з’яўляецца прыпарам. Была душная прыпарная цішыня. Самуйлёнак. Сніць, мусіць, прыпарны дзень свой палетак, Жніўную песню — высокае жыта. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)