polano

н. палена

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пале́нца, ‑а, н.

Памянш.-ласк. да палена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэ́ска, -і, ДМ трэ́сцы, мн. -і, -сак, ж.

Тонкі кавалак дрэва, адчасаны ад бервяна, палена і пад.; шчэпка.

Прынесці трэсак на падпалку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Scheit

n -es, - пале́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

надкало́ць, -калю́, -ко́леш, -ко́ле; -ко́латы; зак., што.

1. Раскалоць не поўнасцю.

Н. талерку.

2. Расшчапіць крыху зверху.

Н. палена.

|| незак. надко́лваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надкало́цца, ‑колецца; зак.

Раскалоцца не поўнасцю. Палена надкалолася. Клюшка надкалолася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абву́гліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Абпаліць зверху, па краях.

А. палена.

Пажар абвугліў дрэвы.

|| незак. абву́гліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абву́гліванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сашчапа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Ператварыць у шчэпкі. Сашчапаць палена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кало́цца², 1 і 2 ас. не ўжыв., ко́лецца; незак.

1. Паддавацца колцы; расшчапляцца, драбніцца.

Сухое палена добра колецца.

2. Трэскацца, даваць трэшчыны.

Дошкі ад сонца колюцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обу́глиться асмалі́цца, мног. паасма́львацца, апалі́цца;

поле́но обу́глилось пале́на асмалі́лася (апалі́лася).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)