кільчава́ць

‘рыхтаваць чаранкі і саджанцы, каб палегчыць утварэнне іх каранёў’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кільчу́ю кільчу́ем
2-я ас. кільчу́еш кільчу́еце
3-я ас. кільчу́е кільчу́юць
Прошлы час
м. кільчава́ў кільчава́лі
ж. кільчава́ла
н. кільчава́ла
Загадны лад
2-я ас. кільчу́й кільчу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кільчу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спрасці́ць veréinfachen vt; erléichtern vt (палегчыць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

палягча́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да палегчыць.

палягча́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Кастрыраваць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

simplify [ˈsɪmplɪfaɪ] v. спрашча́ць, рабі́ць менш склада́ным;

simplify a problem пале́гчыць прабле́му

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уці́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак.

1. каго (што). Уціхамірыць, утаймаваць.

У. сабаку.

2. што. Палегчыць або суняць (хваробу, боль); суцішыць, супакоіць (пачуцці, перажыванні і пад.).

У. боль.

У. хваляванні.

|| незак. уці́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уце́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., каго (што).

Спагадай, спачуваннем палегчыць каму-н. гора, цяжкае становішча; парадаваць, абрадаваць чым-н.

У. дзіця.

Яе пісьмо нас уцешыла.

|| незак. уцяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. уце́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца; незак. уцяша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. уцяшэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэфалія́цыя

(ад дэ- + лац. folium = ліст)

апрацоўка раслін дэфаліянтамі, каб палегчыць механізаваную ўборку ўраджаю (напр. бавоўніку); абязлісценне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

facilitate [fəˈsɪlɪteɪt] v. аблягча́ць, палягча́ць; садзе́йнічаць, дапамага́ць;

It would facilitate matters. Гэта паспрыя́ла б справе;

Computers are used to facilitate language learning. Камп’ютары выкарыстоўваюцца, каб палегчыць вывучэнне моў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

палягчэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. палягчаць — палегчыць і стан паводле дзеясл. палягчэць (у 2 знач.).

2. Пачуццё лёгкасці, вызвалення ад чаго‑н. Пасля выступлення члена бюро ячэйкі ў абарону Алеся сход адчуў некаторае палягчэнне. Галавач. Да Веры насіў.. [Карызна] усе трывогі свае.., знаходзячы сабе ў гэтым жаданае палягчэнне. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przynieść

зак. прынесці;

przynieść ulgę — аблегчыць, палегчыць;

przynieść w ofierze — прынесці ў ахвяру

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)