вы́паліна ж. пал м., паль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́ля ж.

1. сва́я;

2. мор. пал м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́гар, -ру м. пал; (в лесу — ещё) прога́р, прога́рина ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ardor

[ˈɑ:rdər]

Brit. ardour, n.

пал, запа́л -у m.; ця́га f., вялі́кі энтузія́зм

patriotic ardor — патрыяты́чны запа́л

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зазява́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Задумаўшыся, загледзеўшыся на каго‑, што‑н., аказацца няўважлівым, рассеяным. Месца тут было самае што ні ёсць дзікае — былая сядзіба, закіданая розным ламаччам. Толькі зазявайся — адразу ці ногі пал[оміш], Ці нос разаб’еш. Ваданосаў. Арсень зазяваўся і не паспеў запрасіць [на танец] тую, што ўпадабаў, Яраславу. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Асмё́так ’атопак; бясформенны кавалак’ (Бяльк.), ’атопак’ (Пал.). Гл. ашмётак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кійкі́ ’кукуруза’ (Пал., Ян., Нар. сл.). Гл. кійкі, кіёўкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кве́цаць ’мазаць, брудзіць, пэцкаць’ (Пал., Ян., Шатал., Нар. словатв.). Гл. квэцаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ні́жы ’таксама’ (Пал.). Няясна, магчыма, тое ж, што і ніж (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Bíedermeier

I

m -s бідэрма́ер (стыль у мастацтве першай пал. XIX ст.)

II

m -s, - абыва́цель, філі́стэр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)