слядзі́ць, сляджу́, слядзі́ш, слядзі́ць; слядзі́м, следзіце́, слядзя́ць; незак., чым і без дап. (разм.).

Пакідаць сляды на падлозе, пэцкаючы яе.

Не слядзі!

|| зак. наслядзі́ць, -сляджу́, -слядзі́ш, -слядзі́ць; -слядзі́м, -следзіце́, -слядзя́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

porzucać

незак. пакідаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

па́рить​II-1 несов., с.-х. пакіда́ць пад папа́р (у папа́ры);

па́рить па́шню пакіда́ць пад папа́р по́ле.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

помета́ть​I сов. пакі́даць, (долго, неоднократно) папакі́даць, папакі́дваць; (о стогах — ещё) паскла́дваць;

помета́ть стога́ пакі́даць (паскла́дваць) стагі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пля́міць, -млю, -міш, -міць; незак., каго-што.

1. Пакідаць плямы на чым-н.

2. перан. Ганьбіць, знеслаўляць.

П. рэпутацыю.

|| зак. спля́міць, -млю, -міш, -міць; -млены і запля́міць, -млю, -міш, -міць; -млены.

|| наз. пля́мленне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

індэ́нтар

(ад англ. indent = пакідаць адбітак)

наканечнік, уцісканнем якога вымяраюць цвёрдасць матэрыялаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

баразні́ць, -разню́, -ро́зніш, -ро́зніць; незак., што.

1. Рабіць барозны чым-н.

Плугам б. зямлю.

2. Пакідаць пасля сябе сляды, падобныя на барозны.

Б. затоку.

3. перан. Утвараць складкі, маршчыны.

Маршчыны баразнілі лоб.

|| зак. збаразні́ць, -разню́, -ро́зніш, -ро́зніць; -ро́знены і -разнёны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

forsake [fəˈseɪk] v. (forsook, forsaken) fml пакіда́ць, адмаўля́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пошвыря́ть сов., разг. пашпурля́ць, пакіда́ць, (долго, много, неоднократно) папакіда́ць, папакі́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

паску́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак. (разм., груб.).

1. Пакідаць пасля сябе бруд, гадзіць.

Добрая птушка ў сваё гняздо не паскудзіць (прыказка).

2. што. Брудзіць, пэцкаць, псаваць.

П. сцены.

3. перан. Рабіць гадасці, шкодзіць.

|| зак. напаску́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)