упакава́ць гл. пакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упако́ўванне гл. пакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упако́ўваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

Тое, што і пакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакова́ть несов. пакава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запако́ўваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

Тое, што і пакаваць.

З. рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тюкова́ть несов. пакава́ць, цюкава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пакаваць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упако́вывать несов. упако́ўваць; пакава́ць, спако́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упако́ўка, -і, ДМ -ко́ўцы, ж.

1. гл. пакаваць.

2. мн. -і, -ко́вак. Матэрыял, якім пакуюць.

У. з цэлафану.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

покова́ть сов., в разн. знач. пакава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)