pozabijać

зак. перабіць, пазабіваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

заколоти́ть сов.

1. забі́ць, мног. пазабіва́ць;

2. (начать стучать) загру́каць, загруката́ць, загрукаце́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазабіва́ны

1. уби́тый, переби́тый; умерщвлённый;

2. заби́тый, вби́тый, вколо́ченный;

3. заколо́ченный, заде́ланный;

4. заби́тый, засорённый;

1-4 см. пазабіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вбить сов. убіць, мног. паўбіва́ць; (забить — ещё) забі́ць, мног. пазабіва́ць;

◊

вбить в го́лову убі́ць у галаву́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

namordować

зак.

1. пазабіваць, пазнішчаць;

2. замарыць, утаміць, стаміць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nasiec

зак.

1. насекчы, насячы;

2. перан. пасячы; пазабіваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zdziesiątkować

зак.

1. забіць кожнага дзесятага;

2. вынішчыць; выкасіць; пазабіваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

заби́ть сов.

1. в разн. знач. забі́ць, мног. пазабіва́ць; (вогнать во что-л. твёрдое — ещё) увагна́ць;

заби́ть гвоздь в сте́ну забі́ць (увагна́ць) цвік у сцяну́;

заби́ть мяч в воро́та забі́ць мяч у варо́ты;

заби́ть о́кна до́сками забі́ць (пазабіва́ць) во́кны до́шкамі;

заби́ть ще́ли па́клей забі́ць (пазабіва́ць) шчы́ліны па́куллем;

песо́к заби́л трубу́ пясо́к забі́ў трубу́;

проли́в заби́т льдом пралі́ў забі́ты лёдам;

заби́ть челове́ка забі́ць чалаве́ка;

заби́ть бе́дностью забі́ць бе́днасцю;

сорня́к заби́л всхо́ды пустазе́лле забі́ла ўсхо́ды;

2. (зарезать на мясо) зарэ́заць; забі́ць, мног. пазабіва́ць; (свинью — ещё) закало́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

jatka

ж. мясная крама; ятка;

uczynić ~ę z kogo — перабіць (пазабіваць) каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вколоти́ть сов., разг. убі́ць, мног. паўбіва́ць, забі́ць, мног. пазабіва́ць, увагна́ць, мног. паўганя́ць;

◊

вколоти́ть ко́му-л. в го́лову убі́ць каму́-не́будзь у галаву́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)