Hábseligkeiten

pl пажы́ткі, тра́нты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пожи́тки разг. мана́ткі, -каў ед. нет, пажы́ткі, -каў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабы́так, ‑тку, м.

Разм. Дабро, пажыткі. На.. мосце грукацелі фурманкі з дабыткам і дзецьмі. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

belongings

[bɪˈlɔŋɪŋz]

n., pl.

маёмасьць f., дабро́ n.; пажы́ткі pl. only

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

manatki

разм. манаткі; пажыткі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пераве́зціся, ‑вязуся, ‑вязешся, ‑вязацца; ‑вязёмся, ‑везяцеся; пр. перавёзся, ‑везлася і ‑вязлася, ‑везлася і ‑вязлося; зак.

Разм. Перавезці свае пажыткі на новае месца жыхарства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

manele

мн. манаткі; пажыткі, барахло

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

скарб мн. нет, разг. скарб, род. ска́рбу м.; пажы́ткі, -каў ед. нет, мана́ткі, -каў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мэтлахі, мэтлух, мэтлухі ’астатак, шматкі, драбніца, кавалачкі’, ’пажыткі; манаткі’ (ТСБМ, Юрч., Сцяшк., Касп., Др.-Падб.; слонім., Нар. лекс.). Да мотлах (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мана́ткі, ‑аў; адз. няма.

Разм. Рэчы, пажыткі, скарб. У нядзелю Антось прывёз хлопцаў з усімі манаткамі ў Яўхімаву хату. С. Александровіч. [Ляснічы:] — Ну, чалавеча, Збірай манаткі і ў Парэчча За добры час перабірайся! Колас.

[Ад лац. manata — жменя, ручная ноша.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)