падсяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падсячы, падсекчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсе́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падсячы, падсекчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падсякаць — падсячы, падсекчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пападсяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Падсячы ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подсе́чь сов., в разн. знач. падсячы́, мног. пападсяка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падсе́кчы

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падсяку́ падсячо́м
2-я ас. падсячэ́ш падсечаце́
3-я ас. падсячэ́ падсяку́ць
Прошлы час
м. падсе́к падсе́клі
ж. падсе́кла
н. падсе́кла
Загадны лад
2-я ас. падсячы́ падсячы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падсе́кшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

podsiec

зак. падсячы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падця́ць, -датну́, -датне́ш, -датне́; -датнём, -датняце́, -датну́ць; -дця́ў, -ця́ла́; -датні́; -ця́ты; зак., што (разм.).

1. Тое, што і падціснуць (у 2 знач.).

П. губы.

П. хвост.

2. Падсячы, падрэзаць.

П. сякерай ствол.

|| незак. падціна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

podrąbać

зак. падсячы, падрубіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

подруби́ть​I сов.

1. (подсечь) падсячы́, мног. пападсяка́ць;

2. (укоротить) усячы́, мног. паўсяка́ць;

3. (о срубе) падрубі́ць;

4. (прибавить рубкой) разг. падсячы́;

5. горн. падрубі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)