ábknallen

vt падстрэ́ліць (каго-н)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

postrzelić

зак. падстрэліць; параніць стрэлам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ábschießen

* vt

1) падстрэ́ліць, збіць стрэ́лам

2) стрэ́ліць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

herábschießen

*

1.

vt падстрэ́ліць, збіць (стрэлам)

2.

vi кі́нуцца, ху́тка спусці́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wing​2 [wɪŋ] v.

1. ляце́ць; рассяка́ць паве́тра; ляце́ць на самалёце;

A bird wings the sky. Птушка лятае ў паднябессі.

2. ра́ніць у крыло́ або́ ў руку́;

wing a bird падстрэ́ліць пту́шку

♦

wing it infml імправізава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

crease

[kri:s]

1.

n.

1) фа́лда, змо́ршчына f. (у во́пратцы), кант -у m. (на нагаві́цах)

2) лі́нія (у спарто́вых гу́льнях)

2.

v.t.

1) рабі́ць фа́лду, скла́дкі, кант (на по́ртках), пакаме́чыць (суке́нку)

2) падстрэ́ліць (зьвяра́)

3.

v.i.

пакамя́чыцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ша́стаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Утвараць лёгкі шум, шоргат. Дождж шастаў па жалезным даху навеса, як бы нараджаючы спакойную, мяккую музыку. Навуменка. Крыху далей шастала пілка і адлічваліся гулкія ўдары сякер. Гартны. // чым. Рухаючы чым‑н., шамацець. То шастала [Ганна] сенам, то бегла к дубку, мяняла, сушыла пялёнку, давала малой грудзей, гушкала. Мележ. За вокнамі вые завіруха, шастаюць голымі галінамі яблыні ў садку, а ў пакоі цёпла ад напаленай грубкі. Хадкевіч.

2. Разм. Сцябаць, біць з шумам. Раса вельмі хутка змачыла калашыны маіх палатняных портак, і яны гучна шасталі па лытках. Сачанка.

3. Разм. Хадзіць, снаваць туды-сюды. Пакуль мы шасталі па лясах ды дбалі аб самым надзённым — пад’есці, перахавацца, узброіцца ды якога немца падстрэліць, — .. [Мароз] думаў, паглыбляўся, асэнсоўваў гэту вайну. Быкаў. Нячутна шасталі па сценах доўгія цені. Шамякін.

4. Разм. Лазіць, шнарыць з мэтай выгледзець што‑н., сцягнуць, адшукаць што‑н. Ужо заняўся веташок На макаўцы віхрастай. Забудзь стажок і муражок І ў сад чужы не шастай! Барадулін. — Цяпер усё, — трос барадой дзед. — З ўнукам пастараліся. Не будзе больш, шэры, шастаць, дзе не след. Даніленка.

5. Разм. Крэмзаць, пісаць. Ахутаўшыся густымі клубамі махорачнага дыму, .. [Аркадзь Куляшоў] ужо шастае алоўкам на папяровым лісце. Бялевіч.

6. што. Разм. Рэзаць. Шастаць нажом сала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)