прысма́жыць

‘крыху падсмажыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прысма́жу прысма́жым
2-я ас. прысма́жыш прысма́жыце
3-я ас. прысма́жыць прысма́жаць
Прошлы час
м. прысма́жыў прысма́жылі
ж. прысма́жыла
н. прысма́жыла
Загадны лад
2-я ас. прысма́ж прысма́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час прысма́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спра́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

Падсмажыць пераважна без тлушчу і вады. Спражыць гарох.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Прычмары́ць ’залішне падсмажыць’ (Шат.)· Да чмарыцъ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прасма́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.

1. Поўнасцю падсмажыць.

П. грыбы.

2. Правесці які-н. час, смажачы што-н.

Цэлую гадзіну прасмажыла бульбу.

|| незак. прасма́жваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абсма́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго-што.

Падсмажыць, абпячы з усіх бакоў. Абсмажыць мяса. Абсмажыць курыцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przysmażyć

зак. падсмажыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zaprażyć

зак. падсмажыць; падрумяніць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

запяка́ць bácken* vt; bräunen vt (падрумяніць, падсмажыць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

запячы́ bácken* vt; bräunen vt (падрумяніць, падсмажыць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

на́дсыр, прысл.

Абл. Не поўнасцю, не да гатоўнасці (зварыць, падсмажыць). — Цётка Адарка, бульба надсыр, — хітравата глядзіць на маму і ўсміхаецца блакітнавокі Сёма Генкін. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)