го́пацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Падскокваць, з шумам апускацца і падымацца. Гопацца ў сядле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пачу́кваць

‘падскокваць; забаўляць каго-небудзь (дзіця)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пачу́кваю пачу́кваем
2-я ас. пачу́кваеш пачу́кваеце
3-я ас. пачу́квае пачу́кваюць
Прошлы час
м. пачу́кваў пачу́квалі
ж. пачу́квала
н. пачу́квала
Загадны лад
2-я ас. пачу́квай пачу́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пачу́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падско́кванне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. падскокваць — падскочыць (у 1, 3 знач.), падскакаць (у 1 знач.).

2. Разм. Прытанцоўванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hópsen

vi (s) падско́кваць, скака́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

джо́гінг

(ад англ. joy = рухацца, падскокваць)

павольны бег, бег для здароўя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

го́цацца і го́цкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. З шумам скакаць, падскокваць на чым‑н. Падводчыкі хадзілі па рэчцы, правяралі лёд, гоцкаліся на ім. Капыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

го́паць

1. (падскокваць) hüpfen vi (s);

2. (падаць) stürzen vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

jig​2 [dʒɪg] v. ру́хацца штуршка́мі;

jig up and down

1) падско́кваць; скака́ць

2) падкі́дваць (што-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Распры́жыцца ’узнервавацца, раззлавацца’ (Сцяшк.). Як пераноснае хутчэй за ўсё звязана з пры́жыць ’падскокваць, спружыніць’, гл. прыжкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

трэ́сціся, трасу́ся, трасе́шся, трасе́цца; трасёмся, трасяце́ся, трасу́цца; тро́сся, трэ́слася; трасі́ся; незак.

1. Часта хістацца, калаціцца.

Лісты ціха трэсліся.

Рукі трасуцца.

2. Падскокваць (пры яздзе па няроўнай дарозе).

Ехалі, трэсліся па камяністай дарозе.

3. перан. Хвалявацца за каго-, што-н.

Т. над дзецьмі.

4. перад кім-чым і без дап. Адчуваць страх, боязь.

Т. перад начальствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)