textbook [ˈtekstbʊk] n. падру́чнік;

a textbook on biology падру́чнік па біяло́гіі;

a textbook example хрэстаматы́йны пры́клад

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

handbook [ˈhændbʊk] n. дапамо́жнік, даве́днік; падру́чнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ку́рс

‘сістэмны выклад якой-н. навуковай дысцыпліны; падручнік; навучальны год; студэнты пэўнага года навучання і інш.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ку́рс ку́рсы
Р. ку́рса ку́рсаў
Д. ку́рсу ку́рсам
В. ку́рс ку́рсы
Т. ку́рсам ку́рсамі
М. ку́рсе ку́рсах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фанало́гія, -і, ж.

1. Раздзел мовазнаўства: вучэнне аб фанемах.

Падручнік па фаналогіі.

2. Сістэма фанем мовы.

Беларуская ф.

|| прым. фаналагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

podręcznik

м. падручнік; дапаможнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

склада́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. гл. скласціся.

2. Мець у сваім складзе каго-, што-н., быць складзеным з каго-, чаго-н.

Падручнік складаецца з двух раздзелаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праканспектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Скласці канспект чаго‑н.; заканспектаваць. Праканспектаваць падручнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавы́даць, -дам, -дасі, -дасць; -дадзім, -дасце, -дадуць; -даў, -дала; -дай; -дадзены; зак., што.

Выдаць зноў.

П. падручнік.

|| незак. перавыдава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць.

|| наз. перавыда́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стабі́льны, ‑ая, ‑ае.

Пастаянны, устойлівы, які не мяняецца. Стабільныя цэны. Стабільнае напружанне. Стабільны падручнік.

[Лац. stabilis — устойлівы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыта́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Кніжка, падручнік, дзе змешчаны невялікія тэксты, творы ці ўрыўкі з твораў для практыкавання ў чытанні, набыцця навыкаў чытання; хрэстаматыя.

Дзіцячая ч.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)