subjugate [ˈsʌbdʒugeɪt] v. fml пакара́ць, падпарадко́ўваць; зняво́льваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падпарадко́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падпарадкавацца.

2. Зал. да падпарадкоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

subordiníeren

vt падпарадко́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

podporządkowywać

незак. падпарадкоўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэгламентава́ць

(фр. réglementer)

падпарадкоўваць устаноўленым правілам (напр. р. абавязкі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нармалізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

1. Вызначыць (вызначаць) нормы, падпарадкаваць (падпарадкоўваць) норме.

Н. правапіс.

Н. вымаўленне.

2. Наблізіць (набліжаць) да нормы.

Н. міжнародныя адносіны.

|| наз. нармаліза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пратэктара́т, ‑у, М ‑раце, м.

Адна з сучасных форм залежнасці дзяржаў, якая дае магчымасць больш моцным капіталістычным дзяржавам падпарадкоўваць сабе слабейшыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нармалізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

1. Вызначыць (вызначаць) нормы.

2. Наблізіць (набліжаць) да нормы, падпарадкаваць (падпарадкоўваць) норме. Нармалізаваць міжнародныя адносіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zúordnen

vt падпарадко́ўваць, прыкамандзіро́ўваць, надава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unterjóchen

vt заняво́льваць, прыгнята́ць, падпарадко́ўваць (сабе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)