падвала́кваць

‘падцягваць, падносіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падвала́кваю падвала́кваем
2-я ас. падвала́кваеш падвала́кваеце
3-я ас. падвала́квае падвала́кваюць
Прошлы час
м. падвала́кваў падвала́квалі
ж. падвала́квала
н. падвала́квала
Загадны лад
2-я ас. падвала́квай падвала́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падвала́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўно́сіць, ‑ношу, ‑носіш, ‑носіць; зак., каго-што.

Унесці ўсё, многае або ўсіх, многіх. Падносіць дровы пад павець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

caddie, caddy [ˈkædi] n. sport той, хто падно́сіць клю́шкі і мячы́ (у час гульні ў гольф)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Прэзентава́ць ’паднесці (падносіць) у якасці падарунка; падараваць’ (ТСБМ), прызынтыв́аць ’падманваць ілжывымі абяцанкамі’ (Бяльк.). Відаць, з рус. презентова́ть ’тс’. Параўн. празантаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

dárbringen

* vt падно́сіць, рабі́ць (падарунак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dárreichen

аддз. vt падно́сіць, падава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

überréichen

vt перадава́ць, уруча́ць; падно́сіць, дары́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прэзентава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго-што каму.

Разм. уст. Паднесці (падносіць) у якасці падарунка; падараваць. — Ты не выскаляйся, а падумай добра. Чаму гэта.. [Аляксей Сцяпанавіч] прэзентаваў карасі нам, а не каму іншаму. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подноси́ть несов.

1. падно́сіць;

2. (угощать) частава́ць (чым); (подавать) падава́ць (што);

3. (дарить) дары́ць; дава́ць гасці́нца; см. поднести́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

про́свіра, ‑ы, ж.

Белая круглая булачка з крутога прэснага цеста, якая выкарыстоўваецца ў абрадах праваслаўнага набажэнства. Пісарскі трыумф поўны, а вянец гэтаму трыумфу — просвіра, якую і падносіць яму Крэшчык у канцы абедні на срэбранай талерцы па загаду а. Мікалая. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)