падмалёўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падмалявацца.

2. Зал. да падмалёўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подкра́шивать несов.

1. падфарбо́ўваць; падмалёўваць;

подкра́шивать сте́ны падфарбо́ўваць (падмалёўваць) сце́ны;

подкра́шивать во́ду падфарбо́ўваць ваду́;

2. перен., разг. (прикрашивать) прыхаро́шваць, упрыго́жваць;

подкра́шивать действи́тельность прыхаро́шваць (упрыго́жваць) рэчаі́снасць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грымёр

(фр. grimer = падмалёўваць твар)

работнік тэатра, які грыміруе артыстаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

schmínken

vt

1.

падфарбо́ўваць, падмалёўваць

2.

(sich) падмалёўвацца; грымірава́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rouge

[ru:ʒ]

1.

n.

румя́ны pl., пама́да f.

2.

v.

падмалёўваць; падмалёўвацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

падмалёўвацца несов.

1. разг. (немного подкрашивать себе что-л) подкра́шиваться, подмалёвываться;

2. страд. подрисо́вываться; подкра́шиваться; подмалёвываться; приукра́шиваться; см. падмалёўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фарбава́цца, ‑буюся, ‑буешся, ‑буецца; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пакрывацца або насычацца фарбай, падвяргацца ўздзеянню фарбы. // Прымаць які‑н. колер, адценне. Сапраўды, трохі прадзімала: праз шчыліны веяў вільготны, дрыготкі павёў. Свет штохвілінна фарбаваўся ў сіняе і чорнае, палосамі. Караткевіч.

2. Разм. Падмалёўваць губы, твар, валасы.

3. Зал. да фарбаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмалёўванне ср.

1. подрисо́вывание, подрисо́вка ж.;

2. подкра́шивание, подкра́ска ж., подмалёвывание, подмалёвка ж.;

3. перен. подкра́шивание, приукра́шивание;

1-3 см. падмалёўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tint

[tɪnt]

1.

n.

1) адце́ньне n., тон -у m., афарбо́ўка f. (ко́леру)

2) даліка́тны, сьве́тлы тон

3) сро́дак для фарбава́ньня валасо́ў

2.

v.t.

падмалёўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

грымірава́ць

(фр. grimer = падмалёўваць твар)

1) накладваць грым, каб надаць акцёру патрэбны для яго ролі выгляд;

2) надаваць каму-н. з дапамогай грыму аблічча каго-н. (напр. г. пад рыбака).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)