лізу́н, ‑а, м.

Разм.

1. Той, хто любіць лізаць, лізацца (пра жывёл).

2. Той, хто любіць цалаваць, цалавацца.

3. перан. Ліслівец, падлізнік, падхалім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lizus

м. пагард. падлізнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pochlebca

м. ліслівец, падлізнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Schméichler

m -s, - ліслі́вец, падлі́знік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Spéichellecker

m -s, - падлі́знік, падхалі́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

creep​1 [kri:p]n. infml падлі́знік, падлі́за, ліслі́вец

♦

give smb. the creeps infml даво́дзіць каго́-н. да дры́жыкаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

serwilista

м. прыслужнік, ліслівец, падлізнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wazeliniarz

м. разм. падхалім; падлізнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Kríecher

m -s, - ліслі́вец, падлі́знік, падхалі́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Líebediener

m -s, - ліслі́вец, падлі́знік, падхалі́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)