Kanaille

[ka'naljə]

f -, -n падлю́га, няго́днік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

scoundrel [ˈskaʊndrəl] n. dated няго́днік, падлю́га;

a regular scoundrel страшэ́нны няго́днік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

skunk [skʌŋk] n.

1. zool. скунс, смярдзю́чка

2. infml дрэнь, падлю́га, няго́днік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

*Вандруга, вандрюга ’бадзяга’ (Нас.). Да вандраваць з экспрэсіўнай суфіксацыяй; параўн. зладзюга, падлюга.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nędznik

м. нягоднік; падлюга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

niegodziwiec

м. нягоднік, паганец, падлюга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

szuja

ж. пагард. падлюга, нягоднік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bezecnik

м. нягоднік, паскуднік, падлюга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

scoundrel

[ˈskaʊndrəl]

n.

няго́днік -а m., падлю́га -і m. & f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прахво́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Разм. лаянк. Нягоднік, падлюга. — От прахвост! Нагнаў на мяне страху, а сам у кусты. Бажко. Адно неадчэпна чаўплося ў галаве: Генадзь прахвост; ён ажаніўся з Вікторыяй, каб затуліцца на гады вучобы за ягоную, Міхалаву, спіну. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)