подшвырну́ть сов., однокр., разг. падкі́нуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падкі́нуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падкінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

podrzucić

зак.

1. падкінуць;

2. падкінуць; падвезці;

podrzucić kogo do domu — падкінуць (падвезці) каго дадому (дамоў)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падкіда́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. падкіда́ць — падкінуць, падкі́даць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падкінуць, падкі́даць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкіда́ць несов., в разн. знач. подбра́сывать, подки́дывать; см. падкі́нуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прибро́сить сов., разг. прыкі́нуць, падкі́нуць; см. прибра́сывать​ 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ По́дкіпень ’памылка пры снаванні красён’ (Ян.). Можа, фанетычна змененае по́дкідень ’памылка ў ткацтве’ (Уладз.), ад падкідаць, падкінуць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zúschustern

vt разм. падкі́нуць, падсу́нуць (грошы і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

падбры́кнуць, ‑не; зак. і аднакр.

Рэзка падкінуць, ускінуць заднія ногі (пра жывёл). [Лось] сярдзіта падбрыкнуў.., сігануў цераз ручай і падаўся ў лес. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)