падкупны́, ‑ая, ‑ое.

Такі, якога можна падкупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкупля́ць несов., прям., перен. подкупа́ть; см. падкупі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падку́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падкупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

buy over

падкупі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

skorumpować

зак. падкупіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przekupić

зак. падкупіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

по́дкуп, ‑у, м.

Дзеянне паводле дзеясл. падкупляць — падкупіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падма́заць, падма́зваць

1. éinschmieren vt:

2. разм. (падкупіць) bestéchen* vt, schmíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

задары́ць

1. mit Geschénken überhä́ufen vt [überschǘtten vt];

2. (падкупіць) bestéchen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

закупі́ць, ‑куплю, ‑купіш, ‑купіць; зак., каго-што.

1. Купіць каго‑, што‑н., звычайна у вялікай колькасці; запасціся чым‑н. шляхам закупу ​1. Закупіць прамысловае абсталяванне. Закупіць племянную жывёлу.

2. Уст. Падкупіць падачкамі, гасцінцамі. Закупіць сведак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)